Hayata Açılan Pencere

Hayatın yaşamaya değer olduğunu anlamak için bir kâhin olmaya gerek yok... Ama direncinizi kaybetmişseniz, nesli olmayan o kocaman yaratıklardan, şuursuzca hareket etmekten başka işe yaramayan dinozorlardan farkınız yoktur!

Bazen ne kadar şanssız olduğumuzu ve bütün tersliklerin bizi bulduğunu haykırıp dururuz. Oysa bu dünyadaki gerçeklerden, acı gerçeklerden soyutlamış, kendi derdimizin peşine düşmüşüzdür o an!

Aslında arada bir o külçe gibi ağırlaşmış başımızı kaldırıp incelemeliyiz etrafı... Neler olup bittiğini görmeli ve şanslı olduğumuza dair somut kanıtları görmeli duyumsamalıyız ama öyle bir bakıp geçmemeli, aynı sorunu bir gün bizimde yaşayabileceğimiz ihtimaliyle bir parçasını yanımızda götürüp kulağımıza küpe misali akılımızdan çıkarmamalıyız!

Haksız haykırışlar bizi dibe çeker! çok mu bedbaht bir durumdasınız?! Gidin ''çocuk esirgeme kurumu''na veya ''huzur evi''ne,''otistik bireylerin eğitim Merkezi’’ne... Veya Hiç bir şey yapamazsanız, hayatının baharında ki, Evladını hastalığın pençesinden kurtaramayıp Toprağa vermiş bir Anne ile konuşun, onu dinleyin. Her şeye rağmen nasıl hayata tutunduğunu görün. Sanırım her gece yatmadan önce şükredeceksiniz halinize!

En kötü, ya da en iyi durumunda olan bizler değiliz, asla..! Her zaman iyinin iyisi ve kötünün kötüsü vardır! Bunu sakın unutmayın. Hayata açılan pencereden arada bir bakın, gücünüz varsa gerçeklerle yüzleşin. Ayna’nın karşına geçip gözlerinizin içine bakarak, uzun uzun ben ne yapıyorum diye kendinize sorun. bunu hep yapın!!!

Kendinizi sizden daha iyi yerde olanlarla değil Sizden daha zor durumda olanlar la kıyaslayın. Göreceksiniz ki aslında siz, Tanrının birlütfusunuz ve çok çok şanslısınız.